Η πορεία της ομάδας των κοριτσιών το σχολ. έτος 2005-2006

Ως γνωστόν, το βόλεϊ είναι ένα άθλημα πολύ αγαπητό ειδικά σε κορίτσια της ηλικίας μου (14-16 χρονών). Στο σχολείο μας φέτος έτυχε να  φοιτούν πολλά αστέρια  του βόλεϊ, έτσι ήταν πολύ εύκολο για τη γυμνάστρια κ. Καραγιαννίδου και το γυμναστή μας κ. Γεωργόπουλο να  δημιουργήσουν μια ομάδα άξια να διεκδικήσει κάποιο βραβείο.. Φυσικά θα χρειαζόταν φοβερή εξάσκηση και εντατικές προπονήσεις καθώς ταλέντα μεν, ακαλλιέργητα δε... Σιγά-σιγά καταφέραμε να φτάσουμε και οι 13 κοπέλες σ’ ένα αρκετά καλό επίπεδο, γεγονός που φαίνεται από τα αποτελέσματα των αγώνων, που αρχίσαμε να παίζουμε..   

Ο πρώτος μας αντίπαλος ήταν το 53^ο γυμνάσιο Αθηνών, το άγχος ήταν μεγάλο, αν χάναμε θα αποκλειόμασταν και θα απογοητεύαμε τους γυμναστές, το σχολείο κτλ. ή τουλάχιστον εμείς το είχαμε πάρει τόσο σοβαρά… Το τελικό αποτέλεσμα του αγώνα ήταν 2-0 με νικήτριες τις μαθήτριες του 49^ου Γυμνασίου. Είχαμε κερδίσει!! Η χαρά ήταν μεγάλη και τα συνθήματα ξεσήκωναν τις γειτονιές εφόσον πηγαινοερχόμασταν με τα πόδια και τον ηλεκτρικό (μπαίναμε στο βαγόνι και με ένα περίεργο τρόπο άδειαζε αμέσως...)

Ο επόμενος αγώνας ήταν σε τρεις ημέρες.. και το επόμενο υποψήφιο ηττημένο σχολείο ήταν το 59... Όντως  άλλα 2 σετ δικά μας και συνεχίζουμε..

Ήταν Πέμπτη και την Τρίτη ξαναπαίζαμε με το 48^ο… Αυτό που είχε αλλάξει πια σ’ εμάς ήταν σίγουρα το πως βλέπαμε τον εαυτό μας και η αυτοπεποίθησή μας. Όπως και να το κάνουμε 2 συνεχόμενες νίκες σίγουρα δεν ήταν τυχαίες… Και.. Μαντέψτε ποιο το σκορ και ποιος ο νικητής; Ναι, ναι 2-0, αφού φτάσαμε στο σημείο να γυρίζουμε στο σχολείο και να μην το πιστεύουν πως κερδίσαμε... Μα καλά καθόλου εμπιστοσύνη στις παίχτριες πια; Τέλος πάντων, το άγχος για το επόμενο και καθοριστικότατο παιχνίδι είχε καλύψει τη χαρά μας..

Το Λεόντειο Λύκειο (παιδιά της γειτονιάς κι αυτά, αλλά…) η αλήθεια είναι ότι το 'βλεπαν πιο επαγγελματικά το όλο πράγμα, ενώ εμείς από την αρχή το κάναμε επειδή μας άρεσε το βόλεϊ, χάναμε και λίγο μάθημα, γελούσαμε πολύ και αφού το αποτέλεσμα ήταν θετικό προς εμάς.. Αλλά τώρα, έπρεπε να αλλάξουμε τακτική... Έπρεπε να σοβαρευτούμε και το χρονικό περιθώριο ήταν αρκετά μικρό... Την επομένη (Τετάρτη) πήγαμε στο «Ρουφ» όπως κάθε φορά... Στον πηγαιμό όλα ήταν ίδια, στο γυρισμό όμως που εμείς πλέον κατείχαμε το 0 στο σκορ 2-0 μπορείτε να φανταστείτε την κατάσταση στην οποία βρισκόμασταν.. Κατεβασμένα κεφάλια, δακρυσμένα μάτια, απογοήτευση και θλίψη μας είχαν κυριέψει... Η ομάδα  βόλεϊ των αγοριών, που είχαν έρθει μαζί μας, προσπαθούσαν να μας ηρεμήσουν, αλλά  που..?

Μετά από λίγο καιρό το ξεπεράσαμε, δεν ήταν πολύ εύκολο βέβαια, αλλά ήμασταν αναγκασμένες να δεχτούμε πως δεν θα ξανασυμμετείχαμε στο διαγωνισμό, αφού μας απέκλεισαν...

01.ΜΠΟΥΡΑ ΜΑΡΙΖΑ(Γ1)_Αρχηγός της ομάδας, νομίζω πως αυτό τα λέει όλα..

02.ΓΚΑΣΤΗ ΑΣΠΑ(Β1)_Σημαντική παρουσία στην επίθεση της ομάδας καθώς και φοβερή στα σερβίς.

03.ΝΙΚΟΛΗ ΑΝΝΑ(Α3)_Με τέτοια άμυνα ήταν δυνατόν να περάσει τίποτα;

04.ΝΤΟΡΝΤΟΪ ΑΝΝΑ(Β3)_Η κοπέλα με το κατάλληλο ύψος που χρειάζεται κάθε ομάδα για να διαπρέψει στην μπροστινή ζώνη..

05.ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ ΖΩΗ(Γ2)_Πιο αθλητική κοπέλα δεν θα γνωρίσετε.. Μας πως τα καταφέρνει;

06.ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΕΛΕΝΑ(Γ2)_Τι να πρωτοπώ για 'μένα... Το σερβίς, η άμυνα..? Όλα τέλεια! (αστειεύομαι, όχι ότι δεν είμαι αστέρι, αλλά υπερέβαλλα λιγάκι..)

07.ΠΑΡΔΑΛΗ ΕΥΗ(Γ2)_Μια από τις σημαντικότερες παρουσίες, κι αυτή, ώστε η ομάδα να φτάσει στον τελικό ομίλου.

08.ΠΙΤΣΙΝΗ ΝΙΚΗ(Γ2)_Η κοπέλα που θα θαυμάσεις από την πρώτη στιγμή για την ψυχραιμία που χειρίζεται την μπάλα ακόμα και σε κρίσιμους αγώνες! (οι καλές παίχτριες δεν αγχώνονται!)

09.ΠΟΛΙΤΗ ΕΛΕΝΗ(Γ2)_Εκτός από φοβερή πασαδόρος είναι γεννημένη να βάζει άσσους από σερβίς..

10.ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΥ ΜΑΡΙΝΑ(Γ2)_Στο γυμνασμένο σώμα της σίγουρα οφείλεται η ευλυγισία, η κινητικότητα και τα δυνατά της καρφιά.!

11.ΡΕΜΠΕΛΟΥ ΣΤΕΛΛΑ(Γ2)_Μια κοπέλα με προοπτική να γίνει μια μεγάλη βολεϊμπολίστρια!!

12.ΡΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ(Γ2)_Αν φοβόντουσαν κάτι αρχικά οι συναθλήτριες μας (ευγενής άμιλλα πάνω απ’ όλα), σίγουρα ήταν το ύψος της οποίας το μπλοκ δύσκολα θα ξεπερνούσαν!

13.ΤΣΙΚΟΥΛΗ ΜΑΡΙΑ(Γ2)_Σίγουρα κανείς στη θέση της θα χρειαζόταν επιγονατίδες αν επιχειρούσε αυτές τις θεαματικότατες βουτιές για να αποκρούσει τα καρφιά των αντιπάλων.

 Τέλος, να ευχαριστήσω εκ μέρους όλων των κοριτσιών τους γυμναστές μας, κ. Καραγιαννίδου και κ. Γεωργόπουλο για το ότι πίστεψαν σ’ εμάς και μας βοήθησαν πολύ είτε ψυχολογικά είτε με τις εντατικές προπονήσεις, το φούρνο στο δρόμο μας προς το γήπεδο, που μας προσέφερε κάθε φορά ενέργεια (και θερμίδες!) και να συγχαρώ τις κοπέλες που συνέχισαν, καθώς και να τους ευχηθώ καλή επιτυχία!! Και σε μας... Άντε και του χρόνου εις ανώτερα!!!

Με μεγάλη περηφάνια,
Παπανικολάου Έλενα

Επιστροφή