Η ΠΥΞΙΔΑ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ...ΕΡΩΤΑΣ
Τι να σημαίνει άραγε αυτή η μικρή λέξη που βρίσκει πάντα τον τρόπο να ξετρυπώνει και κάνει την ζωή μας άνω-κάτω; Τι να σημαίνει ο έρωτας;
Πολλοί λένε πως είναι αυτό το έντονο
μούδιασμα και έντονη επιθυμία για την
αγκαλιά κάποιου που πραγματικά νιώθουμε
πως μας καταλαβαίνει.
Άλλοι
πάλι τον περιγράφουν σαν μια αλλιώτικη
μυρωδιά στην καθημερινότητα του καθενός,
που μας κάνει να ζούμε σ' ένα παραμυθένιο
και αλλόκοτο όνειρο. Ο έρωτας είναι κάτι
παραπάνω από ένα μικρό αγγελάκι που παίζει με
τα βέλη του και κάτι λιγότερο από το
απέραντο γαλάζιο του ουρανού που μας
σκεπάζει... Βρίσκεται παντού... Παντού... Στα
αναπάντητα ερωτήματα και στις ανεκπλήρωτες
επιθυμίες μας, στα δάκρυα που κυλούν από τα
μάτια μας και μας γεμίζουν ματαιότητα, στα
τραγούδια άγνωστων συγκροτημάτων και στον
πίνακα τον γεμάτο κιμωλία και ανεξήγητες
θεωρίες. Βρίσκεται στο στήθος μας και
αρκετές φορές προσπαθεί να φορέσει
κάτασπρα φτερά στις κόκκινες καρδιές μας
και να τις ελευθερώσει. Πολλές φορές το
καταφέρνει, και, έτσι ξαφνικά, φεύγουμε από
τα βαρετά "γιατί" και
το λιγοστό της ζωής μας να περπατάμε
ακροβατώντας πάνω σε ένα
άσπρο σχοινί. Αρκετές φορές καταφέρνουμε να
βρούμε την άκρη του και την κρατάμε γερά για
να μείνουμε για πάντα στο άπειρο. Όταν όμως
εκείνο λυγίζει όλες οι ανόητες απορίες και
η ρουτίνα της αλήθειας γυρίζει και μας
γεμίζει με ανεκπλήρωτα 
συντρίμμια και
πικρία αποτυχίας που ξαναγίνονται όνειρα
και μετατρέπονται σε εφιάλτες. Έρωτας
σημαίνει τρέλα και μελαγχολία της δειλίας
που μας κατέχει. Είναι αυτή η ανεξήγητη
γλυκόξινη γεύση. Ο έρωτας είναι μια αόριστη
επιθυμία, είναι κάτι σαν την ελευθερία των
χελιδονιών και τον εγκλωβισμό του
καναρινιού στο ολόχρυσο κλουβί του. Ο
έρωτας είναι απαραίτητη ανάγκη... Για αυτό
όλοι εσείς αφεθείτε και ερωτευθείτε. Ζήστε
την μαγεία και αφήστε για λίγο απομονωμένη
την μοναξιά του ΕΓΩ σας. Νιώστε την εφηβεία
να χτυπάει σε έντονους ρυθμούς σε όλα τα
κύτταρα του κορμιού σας και δείξτε στο
πλήθος πόσο ωραίο είναι να αγαπάς και να το
δείχνεις. Και μην φοβηθείτε τα λάθη και τον
πόνο, γιατί αυτά γράφουν την ιστορία της
ζωής. Μη φοβάστε την φωτιά!
Γιατί όπως είπε κάποτε ένας σπασμένος κρίκος ανθρώπων: "Ζήσε μονάχα την στιγμή και άσε το μετά... ένα σωσίβιο η ζωή που ξεφουσκώνει αργά". Ζήστε, αναπνεύστε και ονειρευτείτε πριν ξεφουσκώσει ξαφνικά ο κόσμος σας
ΕΛΜΑΤΖΟΓΛΟΥ ΣΤΕΛΛΑ